Ogen sprankelen in Elly’s portretten

WAALRE - Portretschilders. Je hebt er veel, maar ieder heeft zijn eigen kenmerken. Elly Hermans-Kriebel laat de ogen in haar portretten sprankelen, maar ze is nog steeds op zoek naar haar eigen stijl

Door Noortje de Vries

Van kinds af aan was Elly al creatief bezig. Op de boerderij in een klein dorp waar ze opgroeide was ze vaak met een krijtje te vinden bij de muur in de varkensstal. “Daar maakte ik vaak muurschilderingen”, vertelt de portretschilder. Ze had aspiratie om naar de grafische opleiding in Eindhoven te gaan, maar daar zaten haar ouders niet op te wachten. “Bij ons zeiden ze vroeger altijd ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’. Daarnaast kwamen we uit een klein dorp en zou ik op kamers moeten in Eindhoven. Dat vonden mijn ouders heel eng. Daarom ben ik uiteindelijk niet gegaan.”

Kunstacademie

Ondanks het kiezen van een andere studierichting bleef Elly door de jaren heen schilderen. “Ik maakte geboorteborden, muurschilderingen, groeimeters en schilderde bedjes. Na een aantal jaar kwam ik iemand tegen die aan de kunstacademie begon.” Dat leek Elly wel heel gaaf, maar ze had toen al een dochter en dacht dit niet te kunnen combineren. “Maar hij vertelde mij dat het maar een dag in de week zou zijn. Dat kon ik mij wel veroorloven.” 

In de zeven jaar dat ze op de kunstacademie zat leerde ze dat ze portretschilderen heel erg leuk vond. Inmiddels heeft ze een eigen atelier ‘El HeART’ aan huis, waar ze mensen en dieren portretteert. “Veel schilders vinden portretten moeilijk om te maken. Voornamelijk de ogen, maar dat vind ik juist heel leuk om te doen. Daardoor maak je iemand uniek. Je kan wel een labrador schilderen, maar de ogen maken de persoonlijkheid. Ik vind het mooi om bij mensen om te vangen wat hun uniek maakt. Dat mensen zeggen ‘oh, dat ben ik echt!’. Het liefst werk ik met acryl en olieverf. Maar portretten maak ik vaker met olieverf. De kleuren zijn iets mooier en dan kunnen de ogen echt sprankelen.”

Sterren op het doek

Een grote droom van Elly is om ooit eens mee te mogen doen met het programma ‘Sterren op het doek’. “Dat lijkt mij zo gaaf om te doen. Ik heb wel eens meegedaan met ‘Sterren op het Doek in Nederweert’, waar we de burgemeester moesten portretteren. Die had ik toen gewonnen.” Daarnaast heeft Elly in 2020 ook meegedaan met de kunstroute van Valkenswaard. “Dat was de eerste keer dat Waalre mee mocht doen. Ik heb toen 150 mensen over de vloer gehad. Dat zijn de momenten voor mij om te laten zien wie ik ben en wat ik mensen te bieden heb.”

Eigen stijl

Ondanks dat Elly de ogen echt kan laten spreken op een portret, vind ze het moeilijk om haar eigen stijl te vinden. “Het is een proces waar ik nu nog middenin zit. Er zijn namelijk zoveel schilders en ik vind het moeilijk om erachter te komen wat Elly nou Elly maakt.” De portretschilder weet al wel een beetje in welke richting ze haar stijl kan omschrijven. Het is volgens haar vrij realistisch, maar is ze nog opzoek naar de losse ‘touch’. “Maar dat is het proces waar ik in zit. Ik vind de losse toetsen heel fijn om te zien en om te gebruiken. Soms betrap ik mij erop dat ik dan alsnog te veel in de details ga en dan moet ik mezelf stoppen. Daar wil ik nog een goede balans in vinden.” De schilder houdt zich nu bezig met intuïtief schilderen. “Dan kriebel ik iets, allemaal vormen, dan doe ik eens wit of groen in het gezicht. Gewoon loslaten. Dat is heerlijk om te doen en krijg je heel leuke resultaten van.” Op deze manier hoopt ze haar eigen stijl meer te ontdekken. “Ik ben toch wel perfectionistisch maar misschien is dat juist wel wat een schilderij ‘Elly’ maakt.”