De ballerina van Auschwitz in Nederland

Wie omstreeks mei van dit jaar de beelden en verhalen in de media heeft gevolgd staat het in het geheugen gegrift: Dr. Edith Eva Eger, ook wel de ballerina van Auschwitz genoemd, die tijdens haar internering moest dansen voor Joseph Mengele. Op uitnodiging van de School voor Transitie en het Expertisecentrum Omgaan met Verlies uit Heeze, gaf zij een masterclass in Zeist. De inmiddels 92-jarige psychotherapeute uit San Diego (Californië) beschrijft in haar boek ‘De Keuze - leven in vrijheid’ haar traumatische kampervaringen en het opnieuw oppakken van het leven. Vier dagen verbleef Edith in Nederland waar Hanneke Fiddelaers en haar moeder Riet Fiddelaers-Jaspers haar vergezelden.

Heeze –Hanneke organiseerde de Masterclass, Riet is expert op het gebied van verlies, hechting en trauma. Edith had zich geen beter gezelschap kunnen wensen. ”Edith heeft veel indruk op mij gemaakt, ze is een vrouw met een enorme overlevingsdrang,” zegt Riet, die in haar huidige werk als trainer, coach en therapeut naast mensen staat om de impact van verlies en trauma in hun leven te onderzoeken en hierin een stap te zetten. Ze wordt veel gevraagd als dagvoorzitter op congressen, schrijft boeken en ondersteunt dochter Hanneke in uitgeverij ‘In de Wolken/Circle Publishing’. Edith Eger was in 1944 zestien jaar oud toen ze met haar familie uit het Hongaarse Kassa naar Auschwitz werd gedeporteerd. Haar ouders moesten direct naar de gaskamer en Edith werd gedwongen om voor Mengele te dansen. Haar sterke geest hielp haar en haar zusje te overleven, al waren ze nauwelijks nog in leven toen het kamp werd bevrijd. Riet: “In een voor haar vreemd land (Amerika) moest ze daarna onderaan beginnen. Ze sprak de taal niet, had een gezin met kinderen en ging op latere leeftijd alsnog studeren. Inmiddels is ze al jaren klinisch psycholoog die nog steeds praktijk houdt, en dit jaar gast was bij Oprah Winfrey. Pas op haar 90^e besloot Edith haar verhaal op papier te zetten.” Edith en Riet hebben veel ideeën gemeen en vinden het belangrijk om mensen te helpen. “Auschwitz gaf mij de kans om anderen de weg te wijzen,” zegt Edith in haar boek. De keuze is het aanpakken van trauma’s of niet. Soms zijn deze ervaringen te gruwelijk en zijn mensen bang voor de emotie. Het onder ogen zien van je trauma is volgens Edith en Riet helend. Edith ging in 1980 terug naar Auschwitz: “De pijn verdwijnt niet door ervoor weg te lopen.”

Gedurende de vier dagen in Nederland bezocht Edith Eger samen met Riet en Hanneke het Anne Frankhuis en een dansvoorstelling in het Koninklijk Theater Carré, geïnspireerd op het boek. Riet: “Het waren bijzondere dagen die ik met de mensen in Heeze wil delen. Graag wil ik haar ervaring, inspiratie en motivatie om te overleven overbrengen: Edith heeft recht van spreken.” Lezing op woensdag 8 januari om 20.00 uur in ‘t Perron in Heeze.