Tapijt van Deurne, tafereel 29. Borduurwerk door leden Paramentengroep parochie Heilige Willibrord Deurne. (Foto: Hein van Bakel)
Tapijt van Deurne, tafereel 29. Borduurwerk door leden Paramentengroep parochie Heilige Willibrord Deurne. (Foto: Hein van Bakel) Hein v Bakel

Tapijt van Deurne: tijdreis naar 2021

DEURNE - Dit jaar viert Deurne het 1300-jarig bestaan. Veertig taferelen uit Deurnes rijke historie komen wekelijks in deze krant tot leven met het Tapijt van Deurne, geborduurd door de Paramentengroep. Een tijdreis naar het prille begin, en langzaam weer terug. Aflevering 29: de Boerenbond.

door Erik Vink

En de boer, hij ploegt voort. In zijn eentje, eeuwenlang. Dat wil zeggen, met hulp van vrouw en kinderen, maar zonder steun van een (vak)bond. Je leeft van het land en van de opbrengst. De veestapel blijft nog klein. Het boerenbestaan is gebonden aan de seizoenen, voor alles verbonden met de aarde, en groeit langzaam, van vader op zoon. Als kapelaan brengt Hendrik Roes het boerenleven met zijn pleidooi voor kunstmest in een stroomversnelling. De godvruchtige en grote gezinnen die hij graag ziet, die moeten natuurlijk genoeg te eten hebben. Schrale grond is hem een gruwel. En ledigheid des duivels oorkussen. Zijn katholieke landbouwblad Rust Roest inspireert de Boerenbond Deurne, die aan het begin van de vorige eeuw nog in haar kinderschoenen staat: de allereerste mengvoedercoƶperatie van Nederland. Opgericht om veevoer te fabriceren, en producten als rogge, meel en grint te verhandelen. Het statige hoofdgebouw aan de Stationsstraat, dat in 1902 een eenvoudig pakhuis vervangt, wordt steeds verder uitgebreid. Een reusachtige silo vormt er jarenlang de voorbode van onze tijd, met boerderijen als miljoenenbedrijven. Waarvoor de tomeloze productie wordt herverdeeld over meerdere fabrieken, terwijl de Boerenbond uitgroeit tot Voergroep Zuid. 

Volgende week: Weekblad voor Deurne.