Jacques Mulders bij de foto's van zijn overleden echtgenote in de hal van zijn huis.
Jacques Mulders bij de foto's van zijn overleden echtgenote in de hal van zijn huis. Pien Buwalda

Halve marathon ter ere van Ine

Algemeen 158 keer gelezen

AALST - Tijdens de EK-wedstrijd tussen Engeland en Kroatië, nam Jacques Mulders de beslissing om tijdens de Marathon van Eindhoven, de 21,1 kilometer te lopen. Gesponsord, voor het Prinses Beatrix Spierfonds.

Door Pien Buwalda

Ine Mulders, de vrouw van Jacques, overleed op 22 november 2020 aan de spierziekte dystrofia myotonica, een zeldzame erfelijke ziekte. Kenmerken zijn het vertraagd ontspannen van aangespannen spieren (myotonie) en een langzaam toenemende spierzwakte (dystrofie). Ine’s vader was drager van de ziekte en gaf het door aan zijn dochter en zoon. De eerste verschijnselen openbaarden zich bij broer en zus tussen hun 40e en 45e. 

Aanpassingen

“Je verandert mee met de ziekte”, vertelt Jacques. “Het ziekteproces gaat geleidelijk. Het is niet zo dat ze van de ene op de andere dag niets meer kon. Er kwamen aanpassingen in huis, een traplift, rolstoel, een rollator. Je groeit er in mee. We zijn in 2019 zelfs nog met de caravan naar Frankrijk geweest.”

Achteruit

Vorig jaar ging Ine achteruit. Wat volgt is een lange weg van spoedopnames, weken in een ziekenhuis, weer naar huis, thuisverpleging, advies voor een verpleeghuis, advies voor een revalidatiecentrum en volgens Jacques, vooral veel miscommunicatie. Als voorbeeld vertelt hij: “Toen Ine naar een zorghotel in Oirschot ging, viel ze ineens onder de zorg van de huisarts daar en niet meer onder die van de eigen huisarts in Waalre. De ene arts zei dit, de andere dat en niets gebeurde zoals wij dat wilden. Ik wilde Ine thuis hebben met thuisverpleging maar dan moest ik een PersoonsGebonden Budget aanvragen. Maar dat kwam te laat.”

Ine Mulders was intussen al overgebracht naar Hospice De Regenboog aan de Aalsterweg in Eindhoven. “Ik vond het er vreselijk”, zegt Jacques, “kaal en zo vreselijk sober, ik wilde haar thuis hebben.” Maar het was te laat. Ine Mulders was al zo ver verzwakt dat ze op zondag 22 november overleed op 69-jarige leeftijd. “Wij hadden niet in de gaten dat het afscheid zo dichtbij was, we hadden haar nog zo veel willen zeggen.” Ine is op 30 november 2020 begraven op Natuurbegraafplaats Schoorsveld in Heeze.

2007

De verbinding naar het hardlopen, is een heel verhaal. “In 2007 waren wij met onze geadopteerde kinderen op een zogenoemde ‘rootsreis’ in Colombia waar zij vandaan komen. We vonden het land door alle verhalen, bedreigend. Het ELN was toen nog volop actief (Nationaal Bevrijdingsleger, red.). Maar op een van de dagen in Bogota vielen de vele banieren in de stad op en bleek dat er een marathon werd gelopen. “Dan zoeven er ineens een aantal wedstrijdlopers voorbij die binnen no time weer zijn verdwenen maar daarna kwamen de recreatielopers. Wat heel opvallend was, dat er velen een bordje droegen met de naam van iemand die verdwenen was. En ondanks dat, was het een groot feest.” 

Terug in Nederland, meldt Jacques zich voor de CityRun die georganiseerd werd door een collega op het Joriscollege waar hij lesgeeft. Hij krijgt de smaak te pakken en meldt zich aan als lid bij Loopgroep Waalre. Tijdens het EK Voetbal ontstaat ineens het idee om de halve marathon te lopen en zich te laten sponsoren, ter ere van Ine. “In november is het een jaar geleden dat ze overleed. De opbrengsten van mijn actie draag ik dan over aan het Spierfonds, voor onderzoek naar spierziekten. Loopgroep Waalre heeft toegezegd dat alle opbrengsten van hun activiteiten naar mijn actie gaan, zo mooi.” Wie de actie van Jacques Mulders wil steunen, kan dit doen via:

www.spieractie.nl/actie/jacques-mulders

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant