Wilma en Louis Stofmeel zijn goud

WAALRE - De lezers van De Schakel zien Wilma’s naam vaak boven een van de artikelen staan. Al jaren schrijft ze voor deze krant op haar eigen menselijke manier. Ook echtgenoot Louis is geen onbekende in het Waalrese. Komende vrijdag 4 november zijn ze 50 jaar getrouwd. Reden genoeg om dit paar nu eens in het zonnetje te zetten.

Door Pien Buwalda

Beiden werden geboren in Eindhoven, Louis in 1952, Wilma een jaar later. Ze groeiden allebei op in een gezin met nog drie kinderen. In 1969 kwamen ze elkaar tegen in een jongerensoos. Louis dacht dat Wilma al een vriendje had maar dit bleek een misverstand, dat was haar broer. 
In de verkeringstijd kwam de liefde voor muziek al naar boven, veel tijd ging naar de drumband, het majorettekorps en verschillende bands. Verder trokken ze er regelmatig met de brommer op uit. Na drie jaar volgde de verloving. Louis ging als Kort Verband Vrijwilliger  (KVV-er) naar de Koninklijke Luchtmacht bij Arnhem. In die tijd was het nog zo dat vriendinnen alleen mee mochten als er werd getrouwd. Dat gebeurde dus, in oktober 1972 voor de wet en op 4 november in de kerk in Eindhoven.

Woonboot

Het eerste jaar van hun huwelijk woonden ze op een woonboot in Olburgen, een plaatsje vlakbij Doesburg. Deze boot lag achter bij een boer op de Oude IJssel. Zoon Leon vertelt: ‘Ze hebben daar een supermooie tijd gehad. En dat blijkt ook wel uit het feit dat er nog steeds warme contacten zijn met de boerenfamilie.  Later hebben ze nog drie maanden bij de schoonouders van Wilma gewoond waarna ze neerstreken in de Sophiastraat in Aalst-Waalre waar ze nog steeds met heel veel plezier wonen.”
In de Arnhemse tijd werkte Louis als beroepsmilitair en maakte grafisch lesmateriaal. Wilma werkte bij de BASF in Arnhem. Terug in Eindhoven ging Louis met zijn grafische achtergrond, aan de slag bij DAF, Philips en een kantoorspeciaalzaak. Hier is hij meer naar de verkoop getrokken. Wilma ging er ook aan de slag als secretaresse.

Kinderen 

Er kwamen ook kinderen, Leon werd geboren in 1975, Judith in 1980. Wilma stopte met werken maar kon niet stilzitten en richtte Dansgroep Butterfly op. En toen de economische crisis uitbrak, Leon was toen een kleuter, en er ontslagen vielen bij Daf, kozen Wilma en Louis voor een ‘rolwisseling’: Wilma ging fulltime werken, Louis bleef thuis voor huishouden en zoon. Maar dat ging hem toch minder goed af dan lekker aan het werk zijn. Dus na een jaar werden de rollen weer omgedraaid. 

Bezige bij Wilma

Dochter Judith: “Mijn moeder richtte Butterfly op en heeft in tien jaar tijd de groep uitgebreid tot een dansgroep met ruim 100 dansers. Ze maakte de choreografieën en in de beginjaren danste ze ook zelf mee. Bij het 10-jarig bestaan schreef ze een musical. Dat smaakte naar meer en Wilma stapte over naar de theaterwereld, ze richtte Theatergroep KInderspel op.” 

Judith: “Mijn moeder is een duizendpoot, ze schreef de musicals, componeerde de liedjes, maakte choreografieën, ontwierp in het begin ook de lichtplannen en maakte ook nog de decormaquettes en diverse kostuums. Dankzij haar en de vrijwilligers die ze steeds weer wist te enthousiasmeren, hebben ze hele mooie producties gemaakt én hele generaties kinderen op laten groeien die met veel plezier musical- en theaterervaring hebben opgedaan. Na de musicalgroep volgde namelijk ook een Jongeren toneelgroep en Wilma heeft veel theatercursussen aan kinderen en jongeren gegeven via de Volksuniversiteit Waalre. Theatergroep Kinderspel heeft uiteindelijk 25 jaar bestaan. Hiervoor heeft ze samen met haar werk voor Butterfly, een lintje gekregen.” Leon vult aan: “Dat was nog niet alles, ze gaf ook schminkcursussen, heeft aan de receptie van Eeckenrhode gewerkt, is intensief betrokken bij de BoerenBruiloft, en werkte bij Goed voor Mekaar.”

Betrokken

Ook Louis was altijd bezig. Leon: “Ze zaten samen in een band, als drummer en zangeres. En later bij de Lichtstad Revue. Wilma op het podium en Louis in de orkestbak. Maar ze deden ook hele andere dingen zoals badminton en stijldansen. Louis is jarenlang betrokken geweest bij AWC De Keien, waar hij ook een poos aan de Keienkrant heeft meegewerkt. Mijn vader was altijd met muziek bezig bezig, als drummer was hij verbonden aan Winfield, Fancy, nu bij de ABC-band en was percussionist bij The Beast en tegenwoordig bij de Joe Cover Band. En wist je dat Louis ook nog heeft gedanst bij Butterfly, hij hielp ook met de techniek en decors. Dat laatste deed hij ook voor Kinderspel. Het hele gezin hielp mee.”

Boerenbruiloft

Iets wat ook echt van hen samen was, is de Boerenbruiloft. In 2018 gingen zij het carnaval Waalre voor als Boerenbruidspaar. Sindsdien helpen ze volop mee met onder andere ideeën voor de optocht, de onthulling van de nieuwe bruidsparen en uiteraard met de nodige activiteiten tijdens de carnavalsdagen zelf.
In 2019 leek het tijdens carnaval even helemaal mis te gaan. Judith: “In De Pracht tijdens de pauze van zijn band kreeg mijn vader een hartaanval. Door snel handelen en een operatie is hij er weer helemaal bovenop gekomen.” In 1994 startte Louis zijn eigen bedrijf, ‘Deltatec Productiesystemen & Procestechniek‘. “Ook nu hij al ruim de pensioengerechtigde leeftijd is gepasseerd, neemt hij regelmatig nog een interessante ontwerpopdracht aan.”

Opa en oma

In 2012 werden er twee kleindochters geboren, zowel bij Leon & Esther een dochter als bij Judith & Frank. Twee jaar later kregen broer en zus en hun partners wederom een dochter. En in 2023 wordt de vijfde kleindochter verwacht, bij Judith en Frank. Het gebeurt dus wel eens dat Wilma zegt: “Ik heb geen tijd voor een artikel, de kleinkinderen komen logeren.” Ze gaan er ook regelmatig met zijn tweetjes op uit. Vroeger was dat anders, volgens Judith. “Vanaf midden jaren ‘80 gingen we naar Frankrijk, Joegoslavië en Italië met de caravan. Vaak ook een neef of nicht van ons mee, dus de auto goed gevuld met 5 man, cassettebandje aan en raampjes op doorwaaistand, want airco hadden we niet.”

Besloten kring

Het gouden huwelijksfeest wordt in besloten kring gevierd. Leon vertelt dat ze ook geen groot cadeau willen. “Toen ze 40 jaar getrouwd waren hebben ze een grote etenscollecte voor de Voedselbank gevraagd. En nu, met 50 jaar, vragen ze een speelgoeddonatie voor de Speelgoedbank.” Hun geheim voor een goed en lang huwelijk is volgens dochter Judith: “Als bezige bijtjes elkaar de ruimte te geven om je te ontwikkelen, maar ook tijd voor elkaar. Lekker koken, lang tafelen en bijpraten met een wijntje.”