Veilig

"Maar wij hebben wel alle knowhow in huis", zei de salesman.
"Dan kan ik volgens mij bij de jaarlijkse controle beter bij jullie langsgaan dan dat jullie bij ons komen", was mijn reactie. Gelukkig was de man zo vriendelijk om mijn cynisme niet te begrijpen.
Bedrijven die er prat op gaan dat de bureaucratie hun vakgebied zó moeilijk heeft gemaakt dat alleen zij het nog kunnen begrijpen, schieten als paddenstoelen uit de heup; ze slaan de plank goed mis. Waren het vroeger nog alleen de verzekeraars die je dingen aan wilden smeren door bangmakerij, tegenwoordig is die methode redelijk default geworden. Als je weet waar de klepel hangt, ben je safe, maar ze vertellen enkel dat de klok luidt.

Sneu is dat zo'n bedrijf goeddeels gelijk heeft. De regelgeving ís te complex, te onoverzichtelijk geworden, maar óók voor die bedrijven zelf. En zo wordt er plaats gemaakt voor de manifestatie die in de communicatieleer positieve dubbele binding wordt genoemd: de wettenschepper doet maar wat omdat hij moet doen wat hij niet kan, en de uitvoerende doet maar wat omdat hij verplicht is om wat te doen. Beiden kunnen eigenlijk geen fouten maken, áls ze maar iets doen.

Neem nou het ge-o-ha dat iedereen aselect het wiel opnieuw moet uitvinden met het doen van een risico-inventarisatie. Het feit alleen al dat er geen algemene risico-inventaris voorhanden is, maar dat ieder bedrijf voor zich zijn eigen boedelbeschrijving in dezen moet samenstellen, betekent natuurlijk dat het niet aanwezig zijn ervan nooit een groot risico kan zijn.

Elk dier met een opponeerbare duim kan de beroemde taartengooimachine in gang zetten en is dus een potentiële taartengooier. Zowel al het denkbare als al het onvoorziene moet beschreven worden en voorzien van een zwaarte. Dat is de cultuur waar de regelgever ons met de onrust van het risicodenken graag in ziet, terwijl bijvoorbeeld kleren 'verkeerd' terugleggen in de kast alleen maar erg is tot de volgende wasbeurt.

Bovenstaande is natuurlijk niet mijn mening en zo. Het is min of meer een transcriptie van wat ik tijdens het wandelen met mijn hondje, een tandeloze heidewachtel, hoorde van Toon. Hij heeft een dwergpinscher.