Een kamer speciaal voor treinen

Een van de kamers van zijn woning in Waalre wordt omgetoverd in een berglandschap waar modeltreinen af en aan rijden. Er komt een rangeeremplacement, een draaischijf voor de locomotieven, en achter de schermen is een schaduwstation waar treinen van baan wisselen. Ton Vereijken maakt zelf de landschappen, bouwt heuse bruggen en bomen, en digitaal is hij planner, dienstregelaar, machinist en spoorwegmedewerker tegelijk.

WAALRE - In zijn hobbykamer hangt een kast met allerlei modellen locomotieven en wagons. “Ik werk met het N-schaal modelspoor. Hierbij zijn alle treinen op schaal 1:160, een populaire verhouding binnen de modelspoor-hobbyisten.” legt hij uit en schuift het glas van de kast voorzichtig open. Allerlei locs pakt hij in zijn handen en vertelt als een echte leermeester over de technische details. Een andere kast staat vol met zakjes, kistjes en doosjes. Vereijken pakt een doos uit en haalt er een remise uit: een garage voor locomotiefs. Ton: “Kijk, dit gebouw heeft verschillende ingangen. Ik plaats daar later een carrousel vóór. Op die manier draait de schijf de juiste trein voor de juiste opening.”

De helft van het vertrek wordt in beslag genomen door een rijdende tafel, waar de spoorbaan op gebouwd gaat worden. “Ik denk minimaal nog een jaar nodig te hebben om de baan zó te maken zoals ik het wil. Het begint natuurlijk met deze tafel, waar het berglandschap op wordt gemaakt. Daarna komen de rails en die worden volgens een bepaald schema gelegd”, zegt Vereijken serieus. Vervolgens komt de afwerking van het landschap. Er komen tunnels, de hobbyist heeft zelf al een spoorbrug gemaakt en tegen de opstaande achterkant van de tafel wordt PIR koudschuim gelijmd dat straks in model wordt gesneden. Links en rechts heeft Vereijken ook schuim aangebracht dat hij vooraf met het blad van een spanzaag in het juist model heeft geraspt.

Intussen komt Lies, de vrouw des huizes, vragen om koffie te komen drinken. Na de koffie wordt de spoorwegles voortgezet en gaat het vooral over de techniek van de baan zelf. “Vroeger had je een transformator met draaiknop. Die was verbonden met de rails. Draaide je de knop rechtsom, dan begon te locomotief te rijden. Dat kan nog steeds, maar tegenwoordig zijn er digitaal vele mogelijkheden”, aldus Vereijken, en hij laat computerprogramma’s zien om een baan te ontwerpen en om de treinen geheel digitaal aan te sturen.

De talloze draadjes onder de tafel worden straks verbonden met enkele kastjes en zorgen voor stroomvoorziening en melden de computer waar de trein zich bevindt. “In plaats van de trafo gebruik ik straks de laptop om te rijden, te rangeren en noem maar op”, zegt Ton. Hij noemt zijn spoorwegproject ASM: de Aalster Spoorweg Maatschappij.